τραπεζοκρατία

η, Ν

πολιτική κατάσταση κατά την οποία η επιρροή τών τραπεζών εκτείνεται σε όλους τους τομείς τής ζωής μιας χώρας και τα διάφορα ζητήματα διακανονίζονται σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τράπεζα + -κρατία (< -κράτης < κράτος), πρβλ. πλουτο-κρατία].